ตั้งอยู่ที่เมืองอมรปุระ ที่นี่เป็นทั้งวัดและมหาวิทยาลัยสงฆ์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศพม่า ประกอบด้วยพระ เณร นับ๑๐๐๐ รูป ทางวัดจึงจัดให้มีการทำบุญ ใส่บาตรพระทุกวัน เราไปถึงก่อนเวลาสักครึ่งชั่วโมง จึงมีโอกาสเดินดูรอบ ๆ บริเวณวัดอันร่มรื่น ขณะเดียวกันได้เดินผ่านสถานที่ ๆ จัดไว้สำหรับพระได้อาบน้ำชำระร่างกายก่อนฉันท์อาหารเพล ชาวต่างชาติผู้หญิงสองคนกำลังถ่ายภาพพระอาบน้ำอย่างเอาเป็นเอาตาย แม่บุญอดไม่ได้ที่จะพูดดัง ๆ ว่า เป็นการทำกิจส่วนตัว ไม่น่าจะถ่ายเพราะเสียมารยาทมาก สองสาวถึงได้หยุดโดยฉับพลัน มิเชลบอกว่าไม่ใช่เรื่องของเรา แต่แม่บุญบอกว่าใช่ เพราะฉันเป็นชาวพุทธ พระที่นี่หรือที่เมืองไทยก็เหมือนกัน เรื่องดี ๆ ทำไมไม่ถ่าย คิดกลับกันว่าหากเขาอาบน้ำแล้วมีคนมาถ่ายถึงพริกถึงขิงแบบนี้ เขาจะยอมหรือเปล่า ?
 |
| มุมมองจากด้านบนค่ะ |
 |
| พระเข้าแถวรับบิณฑบาตจากญาติโยม แล้วก็ถึงเวลาที่พระท่านเดินอย่างสำรวมเป็นแถวยาว เพื่อรับบิณฑบาตจากผู้มีจิตศรัทธาทั้งหลาย แม่บุญไม่ได้ร่วมตักบาตรเพราะมัวแต่อยากจะได้ภาพสวย ๆ เสียดายเหมือนกัน ใช้เวลาไม่นานพระทั้งหนึ่งพันรูปก็เดินหายเข้าไปในเรือนที่จัดอาสนะไว้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย  วัดอีกแห่งในเมืองอมรปุระ คณะเราเดินทางต่อไปอีกวัดหนึ่งบนภูเขาสูง งานนี้ไม่ต้องเดินขึ้น ไซขับรถพาไปส่งถึงที่ เดินดูวิวรอบ ๆ วัด ท่ามกลางแสงแดดอันร้อนระอุ เดินแบบเขย่ง ๆ เพราะพื้นร้อนมาก ระหว่างทางมีศิลปินพม่านั่งวาดรูป มีอีกคนวาดจากใบมีดโกน ใช้กรีดเบา ๆ เหมือนพัดรูปออกมาสวยได้ดังใจ ทึ่งจริง ๆ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปเขาเพราะดูท่าทางแกจะไม่ชอบ  วัดบนภูเขาจำชื่อไม่ได้   ทางเดินขึ้นไปวัดดูจากแผ่นสังกะสี  ภาพวาดฝีมือช่างชาวพม่ารอบ ๆ โบสถ์  |
