14/11/53

คำแนะนำเมื่อท่องเที่ยวในพม่า

คำแนะนำเมื่อท่องเที่ยวในพม่า



         วีซ่า

       เปิดดูเว็ปไซด์สถานทูตพม่าเรื่องรายละเอียดต่าง ๆ แม่บุญจ่ายคนละ 25 US dollars สำหรับวีซ่านักท่องเที่ยวไม่เกิน 28 วัน เขาขอรูปถ่ายคนละ 2 รูป และจะได้เอกสารเหมือนกันสองชุด สำหรับยื่นให้เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองที่สนามบิน



 สกุลเงิน

         (Kyat) ใช้เงินจ๊าต เมื่อปี 2009 เงินไทยแลกได้ 1 บาท 30 จ๊าต
อัตราแลกเปลี่ยนเงิน 1 ดอลล่าร์แลกได้ประมาณ 900-1100 จ๊าต แล้วแต่จะเจอวันเงินขึ้นหรือลง และแล้วแต่โชค..ถ้าดี มีคนเดินถามแลกเงินให้ราคาดี แต่ระวังอย่าแลกมาก เพราะเวลานับเดี๋ยวตาลาย และถูกโกง จะว่าไม่เตือน



   ที่พัก

         เกสต์เฮ้าส์ราคาถูก ๆ เริ่มตั้งแต่ 10 ยูเอสดอลล่าร์ บางแห่งปีนกระไดสูงไปชั้นเจ็ด เพราะไม่มีลิฟต์ ถ้ามีตังค์พอจ่าย หาโรงแรมนอนเถอะ คืนละ 20-25 us dollars เปิดหาจองตามเว็ปไซด์โรงแรมมีมากมายให้เลือก





อาหารการกิน   

ถ้าชอบกินเครื่องเทศแบบแขก ๆ งานนี้สบาย เพราะมีแต่แบบนี้เป็นส่วนมาก ส่วนภัตตาคารสำหรับนักท่องเที่ยวจะมีอาหารจีน พวกผัดผักใส่กุ้ง ไก่ แบบใส่วิญญาณมาให้ ถ้าเป็นเมืองท่องเที่ยวบางแห่งมีร้านอาหารไทยด้วย แต่แม่บุญไม่ได้กินเพราะหาไม่เจอ อย่าใฝ่ฝันถึงอาหารฝรั่งให้เปลืองตังค์ กินอาหารธรรมดาแบบของเขานั่นแหละ ระวังหน่อยก็แล้วกัน ถ้าเป็นไปได้เลือกเข้าร้านอาหารที่มีเครื่องปั่นไฟใหญ่ ๆ หน้าร้าน เพราะของในตู้เย็นจะได้ไม่เสีย หรือจะพกมาม่าไปก็ไม่ว่ากัน



ค่าเครื่องบินในประเทศ ระหว่างเมืองใหญ่ ๆ ปี 2009

Yangoon to Bagan 80 usd

Bagan to Mandalay 35-37 usd

Mandalay to Heho 35-37 usd

Heho-Yangoon 80 usd




      หรือหากจะทำแบบแม่บุญก็ติดต่อทัวร์พาเที่ยวตลอดวัน เหมาทั้งรถทั้งคนขับ รวมค่าโรงแรม ถามราคากันเองก็แล้วกัน แม่บุญจ่ายไปคนละ 550 usd สิบกว่าวัน แต่มันผ่านมาเกือบสองปีแล้วราคาอาจจะเปลี่ยนแปลงได้

                               ขอให้เที่ยวพม่าให้สนุกเหมือนแม่บุญนะ เจอกันใหม่ที่ใหม่ ..

                                                                         สวัสดี

อำลา พม่า ตอนจบ

๒ กุมพาพันธ์ ๒๕๕๒
           เราตื่นกันแต่เช้า กินอาหารเช้าเสร็จก็รีบเดินไปตลาดเช้า เพราะอยากดูตามประสาคนชอบกิน จริง ๆ แล้วเราก็มาเดินกันเมื่อวานเย็น แต่ยังไม่สะใจ วันนี้ทั้งวันเลยใช้เวลาเดินๆๆๆ ดูให้ทั่วเมืองย่างกุ้ง เสียดายตึกรามบ้านช่องเก่า ๆ สมัยเมื่ออังกฤษปกครอง รัฐบาลไม่มีเงินซ่อมแซมหรือไม่อยากซ่อมเพราะไม่อยากเห็นอดีตอันขมขื่นที่ต้องตกอยู่ภายใต้การปกครองของชาติอื่นก็ไม่รู้ ถนนหนทางก็เดินง่ายบ้างยากบ้างแล้วแต่จะมีอะไรต้องซ่อมแซม เครื่องปั่นไฟใหญ่บ้างเล็กบ้างวางเกะกะไปทั่วทางเท้า



                                                          ตึกสวยงามที่ถูกทิ้งร้างไว้

ตึกสูงมากมายดูเก่าซอมซ่อเพราะไม่มีการดูแลรักษา สี..ไม่ต้องพูดถึง มันกระดำกระด่างเหมือนผ้าขี้ริ้วเก่า ๆ นั่นแหละ ไม่ยักเหมือนที่เวียดนาม ที่นั่นตึกต่าง ๆ ทาสีสันฉูดฉานเหมือนบ้านตุ๊กตา ทั้งเขียว ชมพู ส้ม เห็นแล้วนึกว่าเมืองการ์ตูนไปโน่น



                                                          ตึกสวยงามที่ขาดการบำรุงรักษา




เที่ยง..เรานั่งกินอาหารในร้านสำหรับนักท่องเที่ยวใช้เงินจ๊าตให้หมด ๆ เพราะแลกคืนก็แทบจะไม่ได้อะไร มิเชลซื้อโสร่ง หรือ ลองจี เป็นของฝากแม่บุญก็ซื้อเหมือนกัน อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ บางอย่างนำเข้ามาจากเมืองไทย ซื้อไปก็อายเขา พรุ่งนี้เที่ยงเราก็ถึงบ้านที่เมืองไทยแล้ว อยากได้อะไรค่อยไปหาซื้อเอา


อาหารริมทาง

                                                          ของกินคล้ายบ้านเรา


                                                                            เรื่องกล้วย ๆ

                                                      ชีวิตในเมืองร่างกุ้ง
              เย็นวันนั้นเราเลือกที่จะไปกินข้าวที่ภัตตาคารริมน้ำ เพื่อดูชาวบ้านขึ้น ลงเรือกลับบ้านหลังเลิกงาน พระอาทิตย์..สาดแสงสีแดงเจิดจ้ากระทบกับสายน้ำเบื้องหน้า เรือลำใหญ่ลอยลำอยู่ไม่ไกลหลังการเดินทางอันยาวนาน เยื้องออกไป เรือโดยสารลำขนาดกลางกำลังทำหน้าที่รับส่งชาวบ้านเพื่อไปส่งอีกฝั่งหนึ่งของแม่น้ำ เขาห้ามนักท่องเที่ยวเข้าไปในบริเวณท่าเรือ..ไม่รู้เพราะอะไร



                                                   พระอาทิตย์ตกริมแม่น้ำอิระวดี
            เมื่อวานตอนเย็น..เรานั่งดูพระอาทิตย์อัสดงอยู่บนเจดีย์แห่งใดแห่งหนึ่งที่บากาน วันนี้..เรามานั่งดูพระอาทิตย์ดวงเดียวกันตกอยู่อีกที่หนึ่ง...ย่างกุ้ง พรุ่งนี้เย็น..เราจะเห็นอย่างเดิมแต่คนละที่ บ้านเรา..ประเทศไทย ที่ไหน ๆ ในโลกก็ไม่เหมือนบ้าน ที่มีความรัก ความอบอุ่น รออยู่ แม้จะมีปัญหามากมายภายในประเทศ แต่ไม่ได้หมายความว่า แม่บุญจะหมดรักประเทศของเรา ถ้าเทียบกับไซ..แม่บุญภาวนาขอเกิดเป็นคนไทย อยู่ภายใต้ร่มเงาของศาสนาพุทธ อันมีในหลวงของเราที่พวกเราชาวไทย เคารพรักพระองค์ท่านเหนือกว่าสิ่งใด หากจะมีบุญได้เกิดอีกครั้ง..สาธุ


                                            จบบริบูรณ์ ..เที่ยวพม่ากับแม่บุญ