ตลอดคุ้งน้ำเราเห็นชาวประมงที่ออกหาปลาด้วยเรือเล็ก มีสุ่มใหญ่วางอยู่ข้าง ๆ สองเท้าก็กวาดไม้พลายพร้อมสายตาที่สอดส่ายหาปลาในน้ำ ช่างเป็นภาพที่สวยงามเหนือคำบรรยายใด ๆ ทั้งปวง เราสองคนถ่ายรูปกันแบบไม่นับเพื่อเก็บภาพที่สวยที่สุดนี้ไว้ อากาศบริสุทธิ์ เย็นสบายด้วยความสูงเหนือระดับน้ำทะเล ท้องฟ้าที่เป็นสีฟ้าจัดไร้เมฆหมอกใด ๆ มาบดบัง หรือสวรรค์จะเป็นแบบนี้หนอ ช่างสุขสงบ เสียจริง ๆ
ชาวประมงที่ทะเลสาบอินเล กำลังออกเรือหาปลา
ชีวิตชาวอินทาริมแม่น้ำ
เรือวิ่งมาได้สักเกือบชั่วโมงก็มาจอดแวะที่ วัดปองดออู Poung Doo Ou ถือเป็นวัดศักดิ์สิทธิ์ ๑ใน ๕ สถานที่สำคัญของพม่าที่ต้องไปให้ได้ของพม่าคือ พระธาตุอินทร์แขวน เจดีย์มุตา เจดีย์ชเวดากอง พระมหามุนี และวัดปองดออู ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปปอง
ดออู ๕ องค์ จำหลักขึ้นจากไม้จันทน์หอมอายุเกือบพันปี เริ่มต้นที่หน้าตัก ๕ ซ.ม เท่านั้นเอง ปีแล้วปีเล่าที่มีคนไปกราบนมัสการปิดแผ่นทองพอกองค์พระจนมีขนาดใหญ่เท่าในปัจจุบัน และมีลักษณะกลายเป็นรูปกลม ๆ เท่านั้น ชาวพม่าเรียกพระพุทธรูปนี้ว่า
ปองดออู หมายถึง พระพุทธรูปที่ประดิษฐานบนเรือสำเภาทองเป็นองค์แรก แต่คนไทยเรียก พระบัวเข็ม ไซบอกว่าไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย
พระพุทธรูปที่วัดปองดออู เริ่มจากหน้าตัก ๕ ซ.ม จนใหญ่เท่านี้
มิเชลไม่ได้ขึ้นมาไหว้พระกับแม่บุญ จะถือสาอะไรกับต่างชาติที่นับถือศาสนาอื่น อีกทั้งเธอยังเดินด้วยเท้าเปล่านาน ๆ ไม่ได้เพราะผ่าตัดมาทำให้เจ็บข้อเท้าอีกด้วย แม่บุญตั้งจิตอธิฐานให้พระท่านคุ้มครองให้เราสองคนท่องเที่ยวในพม่าอย่างปลอดภัยทั้งไปและกลับ และขอให้เท้าของมิเชลหายจากอาการเจ็บปวดที่เป็นอยู่ตลอดอีกด้วย อีกวัดข้าง ๆ กันชื่อ วัดตาเล เป็นวัดเขตพระสงฆ์ เพราะวัดปองดออูเป็นวัดพุทธสถานจึงไม่มีพระจำวัด
จากนั้นเราก็เดินไปด้านหลังวัดและนับว่าเราสองคนโชคดีมาก ๆ เพราะวันนี้มีตลาดนัด ตลาดที่เห็นชื่อ ตลาดตองยู ที่จะมีชาวบ้านเผ่าต่าง ๆ เอาข้าวของมาขายกันอย่างละลานตาไปทั่วบริเวณวัด เราสองคนเดินอย่างช้า ๆ เก็บภาพทุกภาพที่เห็นทั้งในกล้องถ่ายรูป และในความทรงจำของเราสองคน อาหารหลาย ๆ อย่างเราไม่เคยเห็นมาก่อนก็ยืนดูนานเป็นพิเศษ ยิ่งสายคนก็ยิ่งเยอะ พืชผักหลาย ๆ อย่างเหมือนของเมืองไทย เราแวะดื่มชาพม่า ที่ไปเหมือนกับชา ฉ่าย ของอินเดียไม่มีผิด รสชาติหอมหวานจากเครื่องเทศ พร้อมนมสด อดไม่ได้ที่จะซื้อติดมือกลับมาที่เบลเยียม ราคาไม่แพงเลย มิเชลซื้อช้างตัวเล็กมาเป็นของที่ระลึก ส่วนแม่บุญซื้อตุ๊กตาที่มีเชือกใช้มือชักมาหนึ่งตัวเช่นกัน นอกจากนั้นเราก็ไม่ซื้ออะไรอีก เพราะที่บ้านเล็ก ๆ ของเราไม่มีที่พอให้ใส่ของต่าง ๆ ที่เราเห็นระหว่างเดินทางได้หมด ต้องเลือกซื้อเฉพาะที่ชอบจริง ๆ เท่านั้น
ตลาดตองยูยามเช้า
ข้าวต้มมัดเหมือนไทย
ทะเลสาบอินเลที่พม่าพร้อมรูปสวย ๆ
ตอบลบ